Como pescador e, activista comprometido ca xestión da pesca fluvial galega nos últimos 15 anos. Dóeme ver a rebaixa ambiental que supón o texto que se pretende aprobar. Como bo galego debía calar, achantar, total… Pero custa calar ante o insulto. E resulta insultante que con impecable redacción nas disposicións derogatorias, se queira amnistiar a aqueles que destruíron e destrúen o recurso da pesca. Resulta imperdoable a burla; Que na nova guía legal que pretende disciplinar e fiscalizar ós pescadores, se exima de responsabilidades a aquelas concesionarias que nunca cumpriron co que firmaron. Abraia ver a rebaixa sancionadora das infraccións máis graves, alentando en lugar de disuadir a aqueles que se benefician a conta de arruinar o que é de todos. Era previsible que unha iniciativa forzada para remendar décadas de deixadez e falta de xestión, había desaugar nunha proposta de lei cativa e traizoeira. Confirmando os peores temores dos que pensamos que a lei actual non é tan mala. Obsoleta nalgún precepto tras case 20 anos, pero non pode ser mala, cando se tivo que bordear ca Lei de Augas para ampliar a explotación dos nosos ríos. Non debe ser tan mala, cando nunca houbo moito interese por desenvolvela nin por facela cumprir. Casualmente, estes días, mentres se eleva a tan pobre debate parlamentario a proposta da Nova Lei de Pesca Continental, ten lugar un marabilloso “proceso natural” que tolda as turquesas augas do Río Eume. Teñen que perdoarme, pois entre unha cousa e a outra, e dende a natural desconfianza e incredulidade dun galego, da aldea, quixera parecer que están a moverme os marcos, de día e diante dos fuciños. Pouco custa albiscar o impecable exercicio de desprezo pola intelixencia dos administrados e a falta de compromiso coa nosa terra. Non dubido do esforzo e recursos destinados a elaborar o texto desta nova lei, pero queda visto que a dirección na que se traballou alónxase moito da protección, xestión e valorización do recurso da pesca continental. Atrévome a asegurarlles señorías, que nin o colectivo de pescadores, nin a maioría dos galegos que depositaron a súa confianza en vostedes, se sinte representado e identificado por un texto de tan baixo espírito e principios. Se queren facer algo pola pesca, polos pescadores, polos ríos e polo pobo. Por favor. Non fagan nada. Para xestionar miseria, ben chega co que hai. P.D.: Non leva este texto, inclinación ou preferéncia política algúha. Soamente a impronta necesaria para provocar a atención e unha maior reflexión sobre a lei a debate. Para ben ou para mal, que dispoña del quen o desexe. E lamento, polo respeto que lle teño a esta institución, a crueza da queixa, pero vendo o camiño que toman as cousas, resulta difícil administrar o desánimo e, peor aínda, o desprezo. Jorge García Duarte Pescador, Secretario da Asociación Deportiva de Pesca Santa Comba – Xallas e Ex-secretario da Federación Galega de Pesca.